Dielektryk jest materiałem, który pełni funkcję izolatora elektrycznego. Spowodowane jest to jego słabym przewodnictwem prądu elektrycznego, które zależy od koncentracji ładunków swobodnych i ich ruchliwości. Możliwy jest także przypadek gdy spełnione są oba te warunki. Dielektryk wyróżnia się tym, iż w przeciwieństwie do metali jego przewodność rośnie wraz z temperaturą, a nie maleje. Materiał ten także może być poddany zjawisku polaryzacji dielektryczn
ej i wtedy można sklasyfikować go nawet jako przewodnik.
Dielektryk jako izolator
Dielektryk jest uważany za izolator wtedy gdy jego przerwa energetyczna miedzy pasmem walencyjnym i przewodzenia jest większa od wartości granicznej wynoszącej 3eV. Charakterystycznym parametrem tego materiału z pewnością jest współczynnik strat dielektrycznych, który jest stosunkiem składowej rzeczywistej do urojonej prądu płynącego w zmiennym polu elektrycznym. Pozostałe parametry to między innymi wytrzymałość na przebicie czyli minimalne natężenie pola elektrycznego, w którym dochodzi przebicie. Następnie jest to konduktywność, czyli zdolność przewodzenia danego materiału przez prąd elektryczny. Ostatnim parametrem jest przenikalność dielektryczna, która jest stosunkiem wartości indukcji do natężenia danego pola elektrycznego.